Poniżej przedstawię kilka metod wspomagających obliczanie zapotrzebowania na energię.
BMI (Body Mass Index) – jest prostym wskaźnikiem stosunku masy ciała do wzrostu, używanym powszechnie do określania niedowagi, nadwagi i otyłości wśród osób dorosłych. Klasyfikacja BMI nie będzie przydatna wśród sportowców, szczególnie tych z rozbudowaną muskulaturą.
BMI = masa ciała(kg) / wzrost(m2) = XXX(kg/m2)
Tabela międzynarodowej klasyfikacji BMI wg WHO
Źródło: http://apps.who.int/bmi/index.jsp?introPage=intro_3.html
Aby obliczyć potrzeby energetyczne musimy obliczyć PPM(podstawowa przemiana materii), wybrać wskaźnik PAL(Physical activity level) oraz w przypadku sportowców doliczyć wysiłek w trakcie treningów.
2.Jak policzyć PPM?
Wzór Harrisa-Benedicta:
Wzór Mifflina:
W przypadku sportowców możemy użyć wzorów uwzględniających beztłuszczową masę ciała(LBM)
Wzór Cunninghama:
Wzór Katch-McArdle:
Wg zaleceń FAO/WHO/UNU z 2004 roku:
Należy pamiętać, iż maszyny do treningu cardio znajdujące się na siłowniach posiadają bardzo dużą granicę błędu w swych pomiarach, nawet do kilkudziesięciu procent!
Podsumowanie
Aby obliczyć całkowite potrzeby energetyczne należy wykorzystać wzór – CPM = PPM x PAL, w przypadku sportowców powinniśmy posłużyć się wzorem – CPM= PPM x 1,4-1,6 + koszt energetyczny treningu.