Jesień? Herbatę, poproszę.

Jesień? Herbatę, poproszę. Okres jesienno-zimowy sprzyja częstszemu piciu herbaty. Należy ona obecnie do najpopularniejszych napojów na świecie. Pierwsze uprawy miały miejsce w południowych Chinach oraz północnych Indiach. Na dzień dzisiejszy produkcja odbywa się na skalę światową w regionach ciepłych i wilgotnych. Należą do nich: Indonezja, Chiny, Sri Lanca, Afryka Środkowa, Indie, Turcja, Iran oraz Ameryka Południowa. Rozwój ten przyczynił się do powstania jej wielu odmian, która odmiana jest najzdrowsza? O tym w dzisiejszym artykule.

Podstawowym surowcem do produkcji herbaty jest wiecznie zielony krzew herbaciany – Camelia sinensis, która występuje w 2 odmianach, tj. assamskiej oraz chińskiej.  O rodzaju herbaty decyduje jej proces przetwórczy natomiast o jakości – gleba, klimat, czas oraz rodzaj zbioru. Najlepsza herbata pochodzi z liści, które pojawiaj się, jako pierwsze na krzewie.

W zależności od procesu przetwórczego wyróżniamy herbatę:

• czarną – całkowicie fermentowaną
• zielona – niefermentowaną
• czerwoną – częściowo fermentowaną
• żółtą – otrzymywana na drodze podgrzewania liści, studzenia ich i ponownego podgrzewania
• białą – suszenie młodych pączków listkowych

Natomiast w zależności od stopnia rozdrobnienia liści dzielimy herbaty na:

• liściaste – całe liści lub duże ich fragmenty
• łamane – mniejsze kawałki liści
• fanning and dusts – najdrobniejsze części roślin, odsiewy, które nadają się wyłącznie do torebek oraz granulatu

Rodzaj herbaty oraz jej wpływ na organizm:

Herbata czarna – powstały napar ma intensywną barwę oraz smak, często jest aromatyzowana (np. bergamotką – Earl Grey) oraz wzbogacana owocami. Do jej przyrządzenia używamy wrzącej wody, napar jest gotowy po ok. 3-5 minut. Ze względu na zawartość garbników, kofeiny oraz katechin wykazuje działanie pobudzające, bakteriobójcze oraz wzmacniające zęby.

Herbata zielona – uważana za najzdrowszą odmianę herbaty na świecie. Mimo mniejszej zawartości kofeiny oraz garbników w porównaniu z herbatą czarną, cechuje się 5-krotnie większą dawką katechin. Wpływa ona korzystnie na nasze zdrowie, ponieważ wpływa ochronnie na nasze serce, wykazuje właściwości przeciwwirusowe oraz bakteryjne. Ponadto spowalnia procesu starzenia się. Polecana jest osobą z chorobami układu sercowo-naczyniowego, gdyż obniża ciśnienie oraz poziom cholesterolu we krwi. Natomiast u osób z nadkwasotą, jako jedyna z herbat przynosi ulgę. Do jej zaparzenia temperatura wody powinna wynosić ok. 80-90 st. C. Niektóre gatunki mogą być zaparzane dwukrotnie, gdzie pierwsze zaparzenie działa pobudzająco, a drugie uspokajająco.

Herbata czerwona – ma intensywny smak oraz specyficzny zapach. Jej odmiana pu-ehr musi leżakować, aż 50 lat! Zawiera najwięcej mikroelementów oraz kofeiny. Przyczynia się do obniżenia ciśnienie oraz cholesterolu, ponadto poprawia pamięć, działa moczopędnie i pomaga w walce z nadwagą. Powinna być zaparzana wodą o temperaturze 95 st. C.

Herbata żółta – smakiem i aromatem przypomina herbatę zieloną. Jest mało znana w Europie. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne oraz przeciwwirusowe. Podobnie jak pozostałe odmiany obniża stężenie cholesterolu oraz ciśnienie krwi. Do jej zaparzenia należy używać wody o temperaturze 80-90 st. C.

Herbata biała – pączki listków suszy się w niskich temperaturach, dlatego susz ma srebrzysty odcień. W smaku jest bardzo delikatna, zawiera mało kofeiny, natomiast jest bogata w katechiny. Dzięki czemu wykazuje zbliżone działanie do zielonej herbaty. Do przygotowania jej naparu należy użyć wody o temperaturze 85 st. C. Długość parzenia wynosi ok. 7-10 minut.

Podsumowując

Zalety picia herbaty: wykazują zbawienny wpływ na układ krążenia, zmniejszając ryzyko wystąpienia niektórych chorób. Ponadto ma działanie pobudzające oraz przeciwzapalne. Zawarta w herbacie L-theanina usprawnia procesy uczenia się, zwiększa koncentrację oraz działa relaksująco.

Negatywne działanie: u osób z chorobami nerek nie zaleca się picia mocnej i dużej ilości herbaty, ze względu na zawartość szczawianów. W niektórych odmianach herbat fermentowanych znajdziemy glin, który również wpływa niekorzystnie na organizm.